Այս աշունը եկավ, բացվեց ինչպես երբե՛ք,-
Եկավ - ինչպես զինվոր ու ղեկավար.-
Այս աշունը բերեց իմաստության երգեր
Եվ կորովի գրեր - երգիս համար
Աշունը եղանակ չէ, աշունը հոգեվիճակ է։ Երբ խոսում ենք աշնան մասին, հավանաբար
բոլորիս մտքին կգա սերը․․․Սեր՝ մի զգացում կամ զգացմունք, որ բոլորին է տրված։ Ոմանք
դա գտնում են շուտ, ոմանք՝ ուշ։ Բայց աշունը կարծես մի մեծ մագնիս է, որը միավորում,
հավաքում է իր շուրջ այդ բոլոր շուտերն ու ուշերը։ Սիրո և աշնան միավորված գաղափարի
շուրջ կարելի է անվերջ ստեղծագործել, կարելի է երգեր ձոնել, շռայլել այնպիսի բառեր,
որոնք երբեք չես օգտագործի այլ բան նկարագրելու համար․․․ Ինչևէ, սերը միակը չէ, ինչից
բաղկացած է մեր սրտի աշունը։