Կար մի իմաստուն ուսուցիչ։Նա առանց պատճառի միշտ ուրախ էր։Նույնիսկ մահանալիս նա անհոգ ծիծաղում էր։ Սովորողներից մեկը հարցրեց.
-Ուսուցի՛չ, ինչպե՞ս է, որ Դուք միշտ ուրախ եք, անգամ ձեր մահվան օրը։ Ուսուցիչը պատասխանեց.
-Երբ ես 17 տարեկան էի, ունեի մի Վարպետ։Նա միշտ ուրախ էր։Ես նույնը հարցրեցի նրան։Նա պատասխանեց.
-Ամեն առավոտ արթնանալիս ես ինքս եմ ընտրել՝ ուրա՞խ լինել, թե՞ տխուր։Եվ ես կարծում եմ, որ դա ճիշտ է։