Մարսել- քաղաք Ֆրանսիայի հարավում,
երկրի ու Միջերկրածովյան տարածաշրջանի ամենամեծ
նավահանգիստը։ Բուշ դյու Ռոն դեպարտամենտի վարչական կենտրոնն է։ Տեղակայված
է Լիոնի ծոցի ափին՝ Ռոնայի
գետաբերանի մոտ, որին քաղաքը միացած է նեղուցով։ 2013 թվականին Եվրոպայի
մշակութային կենտրոնն էր։Մարսելի պատվին է կոչվել Մեսալիա աստերոիդը, որ
հայտնաբերվել է 1852 թվականին։
вторник, 7 ноября 2017 г.
понедельник, 6 ноября 2017 г.
Արիստոտել, կինիկների դպրոց.
Արիստոտելը եղել է Ալեքսանդր Մակեդոնացու ուսուցիչը, երբ Ալեքսանդրի հայրը նրան և դայակի տղային տանում
է Արիստոտելի մոտ հարցազրույցի, Արիտոտելը լսում, հարցեր է տալիս երկուսին ։ Հարցազրույցից
հետո Արիստոտելը ներս է հրավիրում Ալեքսանդրի հայրիկին եւ ասում է, երկուսն ել խելացի
են, բայց դայակի տղայի համար պետք է կրկնակի վճարել կրկնակի,որովհետև նախ պետք է սովորեցնել լսել հետո նոր ճիշտ խոսել:
Պլատոնն և իր հիմնած դպրոցը...
Պլատոն կամ իր ի ծնե տրված անունով՝ Արիստոկլես, հին հույն փիլիսոփա։ Ծնվել է Աթենքի մոտ գտնվող Էգինա կղզում, ազնվական ընտանիքում։ Նրա հայրը սերում էր Ատտիկայի վերջին թագավոր Կոդրոսի տոհմից, իսկ մայրը՝ նշանավոր օրենդիր Սոլոնի տոհմից։ Նա երկրորդն էր հին հույն փիլիսոփաների երրորդության մեջ, հաջորդելով Սոկրատեսին և նախորդելով իր աշակերտ Արիստոտելին։
четверг, 26 октября 2017 г.
Վիլյամ Սարոյան.Պատերազմը
Պատմվածքում
ասվում էր, թե ինչպես պատերազմը կարող է ազդել մարդկանց և երեխաների հոգեբանության վրա։ Ամերիկացի տղաների հոգեբանության վրա մեծ
ազդեցություն էր ունեցել պատերազմը, այնքան, որ սկսել էին ատել իրենց անմեղ
ընկերոջը, միայն այն բանի համար, որ նա գերմանացի է։ Իմ կարծիքով տղաները մեղավոր
չէին, քանի որ այդ ատելությունը նրանց սովորեցրել են վաղ հասակից: Հերմանը այն
մարդկանցից էր, որ չէր կարող որևէ մեկին
ատել, բայց տղաների արարքից հետո սկսեց ատել նրանց։ Ստեղծագործությունը
շատ լավն էր
և ինձ դուր եկավ։
Շառլ Բոդլեր.Չարիքի ծաղիկները
Խենթությունը, մեղքերը և արատները բոլոր
Համակում են մեր հոգին և մեր մարմինը կրծում,
Եվ մենք մեր մեջ հաճելի խղճի խայթ ենք սնուցում,
Ինչպես աղքատն է սնում միջատներին ահավոր։
Մեր մեղքերը համառ են, մեր քավությունը՝ սնանկ,
Խոստովանանքը մեր ողջ հատուցելով լիուլի,
Ուրախությամբ բռնում ենք դարձյալ կեղտոտ մի ուղի,
Հուսալով, որ աղտը մեր գարշ արցունքով կլվանք։
Համակում են մեր հոգին և մեր մարմինը կրծում,
Եվ մենք մեր մեջ հաճելի խղճի խայթ ենք սնուցում,
Ինչպես աղքատն է սնում միջատներին ահավոր։
Մեր մեղքերը համառ են, մեր քավությունը՝ սնանկ,
Խոստովանանքը մեր ողջ հատուցելով լիուլի,
Ուրախությամբ բռնում ենք դարձյալ կեղտոտ մի ուղի,
Հուսալով, որ աղտը մեր գարշ արցունքով կլվանք։
Подписаться на:
Сообщения (Atom)
Saying Googbye
My high school years are coming to an end. I know there are a lot of you going through the same thing, and hey, welcome aboard this sca...
-
Ուզում եմ լսել լռության ձայնը... Մարդիկ չգիտեն որ լռությունը լուռ չէ, այն խոսում է։ Երբ լռում ենք լսում ենք լռության տարօրինակ, բայց միևն...
-
Աշուն էր Ես շատ եմ սիրում աշունը, հատկապես՝ աշնան անձրևները։ Աշունը շատ գեղեցիկ է։ Սիրում եմ, երբ անձրևի տակ մեքենայով ճամփորդ...
-
ՀՀ կենդանիների Կարմիր գիրքը հաստատվել է Հայաստանի կառավարության 29.01.10 թ.-ի թիվ 71–Ն որոշմամբ ։ ՀՀ նոր Կարմիր գրքի պատրաստումը իրականա...